Niedźwiedź (Ursus arctos)

Niedźwiedź - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych. Zamieszkuje Azję, Europę Północną i Amerykę Północną.

Długość tułowia z głową: samiec 160–280 cm, samica 150–210 cm
Ogon: 6,5–21 cm
Wysokość: 0,90-2,8 m
Masa ciała: samce średnio 389 kg, samice średnio 207 kg
Jest wszystkożerny; żywi się nasionami, grzybami, dżdżownicami, ślimakami, jajami ptaków, miodem, poluje także na zwierzynę leśną, łowi też ryby.

Na zimę przygotowuje sobie legowisko zwane gawrą. Przebywa w nim od końca listopada do końca lutego. Żyje samotnie, tylko w okresie godowym w parach. W zimie samica rodzi zwykle 2–3 młodych, którymi opiekuje się aż do następnego miotu.

Niedźwiedź brunatny jest chroniony na obszarze całej Polski.

 Najpotężniejszy zwierz tatrzańskiej fauny, żyje około 30 lat. Mimo pozornej niezgrabności przemieszcza się szybko, zwinnie i cicho, potrafi biec z prędkością nawet 60 km/h. Świetnie pływa, swobodnie wchodzi na drzewa. Występuje na całym obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego, zaś najczęściej można go spotkać w Hali Gąsienicowej, Hali Kondratowej, okolicach Morskiego Oka i Dolinie Roztoki.

W Tatrach występuje na tyle licznie, że spotkanie go na szlaku nie należy do rzadkości. W takich przypadkach najlepiej prowadzić głośną rozmowę, bowiem hałas skutecznie odstrasza niedźwiedzia, a jak każdy zwierz najniebezpieczniejszy jest gdy go zaskoczymy. ON jak z szacunkiem wymawiają jego imię najstarsi górale, nie żywi sie ludźmi, raczej unika kontaktu z człowiekiem. W wypadku gdy znajdziemy się zbyt blisko niedźwiedzia nie panikujemy, nie dokarmiamy go, unikamy kontaktu wzrokowego, nie uciekamy, spokojnie można powiedzieć, że w sposób dostojny a zarazem lekceważący oddalamy się wolno i cicho.